Zomervakantie 2012

Ook in Noorwegen hebben we gewoon erg veel zin in de vakantie. Het enige verschil met Nederland is dat als je thuis komt, het uitzicht ons nog steeds een vakantiegevoel geeft.

Dit jaar zijn we naar Zweden gereisd. Het weer was erg goed. Van de 12 dagen hebben we maar 1 dag regen gehad. We hadden een "lichte" vakantie, rugzakken, wat kleding, 1 tent, mijn fiets en..... opladers.

GPS. telefoon (4x), fototoestel (4x), tablet, noem maar op. Allemaal met een eigen batterij en een eigen lader. En dat was nog niet alles zijn we later achter gekomen. Ik heb nog steeds de stille hoop dat er eens iemand in de wereld gaat opstaan en zegt:
"Beste elektronicaleveranciers, nu is het genoeg. Vanaf nu gaan we alle batterijen en opladers standaardiseren"
Maar zover was het deze vakantie in ieder geval nog niet.
Onze reis voerde ons eerst naar Bengtsfors alwaar we een paar dagen met de kano hebben getrokken.

t

Lekker peddelen totdat we geen zin meer hadden. In the middle of nowhere de tent opzetten, worstjes grillen en gewoon genieten. We zijn vertrokken vanaf camping en kanoverhuur Silverlake vlakbij Bengstfors, http://www.silverlake.se/
Hierna kwamen we terecht in Skirö bij de galeriehoudster Gunilla Dahlgren, http://www.lillafruntimret.se/. Zij maakt tekeningen bij bekende spreuken en verkoopt dit als handdoek, kopjes en ansichtkaarten. We huurden hier een erg leuk huisje op hun eigen terrein alwaar we gebruik mochten maken van de terras, gasbarbecue en boot. We hebben hier bovendien wat van haar produkten gekocht waar we uiteindelijk niets voor hebben betaald want we mochten alleen de overnachtingen betalen.

Vanuit Skirö hebben we Astrids Lingdgrens varld bezocht, de schrijfster van oa Pippi Langkous, Emil en Carlson van het dak. Wat dit erg leuk maakte waren de live toneelstukjes van de domme politieagenten die de slimme boeven probeerde te vangen. http://www.alv.se/

Hierna zijn we richting Stockholm gereden. Bij Gnesta hebben de dames de trein naar Stockholm genomen en de stad bezichtigd, terwijl Ben met de fiets 100 km door het Zweedse landschap naar het westen is gereden. Bij Katrineholm zijn we weer gezamelijk in de auto verder gereden.
Nog een keer geprobeerd om 's avonds op de fiets elanden te spotten, zonder succes. Los van het feit dat een fiets op gravel best wel veel herrie maakt werd het verder ook erg donker op die bospaadjes om 22:30 uur

Tijdens de terugtocht reden we door Karlskoga en zagen we borden van het Nobel museum. We kennen allemaal wel de Nobel prijzen, maar wie was die Nobel eigenlijk? Zullen we dit gaan bezoeken, of niet? Toch maar eens gaan kijken. In eerste instantie kwamen we terecht in een museum met allerlei kannonnen en ander schietgerei, iets wat ons niet echt kan bekoren. Maar dat bleek toch echt de achtergrond van Nobel te zijn, de uitvinder van dynamiet en de detonater (en nog veel meer). En tijdens de rondleiding kregen we het verhaal achter de Nobelprijzen te horen. In het kort komt het erop neer dat Nobel erg rijk is geworden door laten we zeggen alles wat kon ontploffen, vele jaren in het buitenland heeft gewoond (Nobel bezat 3 huizen, in Sanremo, Parijs en Karlskoga) en leefde de laatste 3 jaren van zijn leven in Karlskoga, Zweden. In zijn testament heeft Nobel (in het Zweeds) beschreven hoe zijn erfenis jaarlijks als internationale prijzen uitgekeerd moeten worden, maar de familie en de koning waren hier erg op tegen.
Het waren zijn 3 paarden die de doorslag hebben gegeven over wat nu zijn "woonplaats" was (dit werd vastgesteld op Karlskoga, niet Parijs of Sanremo) en 1 van de 33 neven en nichten van Nobel was erop tegen om het testament nietig te verklaren. Met name de rondleiding is een aanrader.
http://nobelmuseetikarlskoga.se/

En toen gingen we echt op weg terug naar huis. Het was een heerlijke vakantie die ons nog lang in het geheugen zal liggen. Zweden is met al zijn bossen en heuvels een lieflijk land waar we na iedere bocht weer verwachtte een eland te zien, maar Elk liet zich niet spotten dit jaar...
Wat zich niet liet afschrikken waren de muggen. Mijn hemel wat veel. Er waren avonden dat ik na het fietsen even buiten aan het uitzweten was en tientallen muggen op mijn armen en benen naar de eeuwige jachtvelden heb geholpen. En eenmaal terug in Noorwegen stond Elk opeens te fourageren in een veld vlak langs de snelweg. Misschien weten deze schuchtige dieren dat voorbijrazend verkeer minder gevaar oplevert dan een eenzame fietser 's avonds in een donker bos. De volgende keer zal ik me twee keer bedenken voordat ik 's avonds ga proberen elanden te vinden