Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

maandag 22 december 2014

Gamma in Noorwegen

Zoals al eerder vermeld mis ik hier een Gamma / Karwei / Praxis. Toegegeven, bouwcentra zijn er wel, maar niet zoals in Nederland dat je na je werk nog even wat spullen kunt halen zodat je 's avonds nog wat kunt klussen. 17:10 is de locale bouwmarkt gesloten en de grotere sluiten om 18:00 uur.
Maar goed, dat is een kwestie van plannen.
Anders is het dat ze traditionele spullen van Nederland niet hebben. Neem een baal gips

Nu sta ik niet echt bekend om mijn feilloze speurneus (vraag Marjolein), maar een simpele baal gips is niet te vinden hier (door mij). Dus nu heb ik een baal grijze pleister, 1/2 van het gewicht, 2x zo duur en waar vervolgens nog 3 lagen witte verf overheen moeten (want ik wilde WIT).  Far away from lean, maar ja, ik moet wat...
Maar het goede was dat ik alsnog geld terugkreeg toen ik deze baal ging halen. Ik had namelijk iets niet gebruikt en teruggebracht en dat wordt in de zaak allemaal elektronisch naar de kassa gezonden. Vervolgens rij je als een Amerikaan in de auto door de zaak heen, vult hem met wat je wilt kopen en betaalt vanuit de auto (kan zelfs met draaiende motor, maar die zet ik wel af). Omdat de mensen in de rij het waarschijnlijk waarderen dat ik na betalen direct wegrijd, controleer ik nooit meer direct de kassabon.
Omdat ik vond dat ik nog zoveel geld terugkreeg heb ik thuis de bon maar eens bijgepakt en toen bleek dat ik mijn retour 2x terug heb gekregen.

Mijn toekomstplannen zijn nu het volgende: Iedere week ga ik iets groters kopen en dan weer terugbrengen. In ongeveer 2 jaar heb ik dan zoveel geld teruggekregen dat ik de zaak kan overnemen en hierna worden:
1) de teruggaveregeling gewijzigd
2) de openingstijden verruimd
3) Gips verkocht
4) de naam veranderd in Gamma

zaterdag 20 december 2014

IJzel en averij

De ingang is al een tijdje geleden veranderd, maar ik vond nog wat oude foto's terug van de voor-, tussen- en nu-situatie.



Eerst tegels en toen de deur. Minder duidelijk is dat het ook geverfd is aan deze kant.

Onlangs maar weer eens in de pen geklommen om de leverancier van onze deuren te vragen wanneer ze nu de laatste punten komen oplossen zodat we de voordeur ook kunnen betalen. Ze reageren echter niet terug. Gezocht op internet, geen leverancier te vinden en de folder op de website is van 2012.
Het ziet er naar uit dat onze leverancier niet meer bestaat... dat is plotseling een goedkope voordeur.

Zoals te zien is op de foto hebben we maar zand gestrooid. Met 0 graden en regen gaat het ook in Noorwegen gewoon ijzelen. Het is al 5 dagen spiegelglad in de tuin, zelfs de grasmat is glad.

Vandaag naar Kristiansand geredem om nog wat verf en hout te halen voor de laatste verbouwing. Stapvoets naar de hoofdweg en onderweg even "gas" gegeven. De motor maakte even toeren, maar de auto deed niets, alleen het traction control lampje ging branden, maar bleef ook branden, terwijl die altijd direct uitgaat.
Ik grom en mopper wat. Wat is er nou weer kapot? 30 seconden later draai ik de gepekelde hoofdweg op en het lampje gaat direct uit. Het was dus blijkbaar nog gladder dan ik dacht


Gelukkig is de hoofdweg verder goed berijdbaar.
Onderweg passeer ik de waterval bij Boen, altijd een fraai gezicht. Ligt er plotseling een roeibootje met averij midden voor de waterval. Toch wel leuk te filosoferen hoe een eigenaar deze weer in gebruik kan nemen.
1) Naartoe zwemmen, in het bootje klimmen en heel hard terug roeien
2) tweede bootje met een lier aan de brug en langzaam laten vieren, bootje aanhaken en dan terug
3) wachten totdat het gaat vriezen en dan ernaartoe lopen en loshakken
4) wachten totdat het nog harder gaat regenen zodat ie meegespoeld wordt
We zijn er nog niet helemaal uit welke we zouden toepassen. Ze hebben allemaal wel een klein addertje onder het gras.
Misschien heeft iemand een suggestie?

maandag 8 december 2014

Sinterklaas

Dit weekend een nooduitgang gecreeerd in de kelder. De zogeheten brievenbus hebben we vervangen door een normaal formaat raam.


Op zich leuk werk om te doen. Toen ik BIJNNNA klaar was begaf de aan/uitschakelaar van de kango het. Niet getreurd, het was mogelijk om re rest met de hand te doen
Toen ik alles klaar had rond een uur og 18:00 's avonds, heb ik het raam nog eens nagemeten (ja, ja, ik weet het. Het was slimmer geweest dit van tevoren even te doen). Hier kwam ik erachter dat hoogte niet 80 maar 85 cm moest zijn.
Enfin, de laatste 5 cm ook met de hand gedaan, gelukkig was dit op de voeg en ging het behoorlijk wat sneller











Rond 21:00 zat het raam er alsnog in, geschuimd en wel. Het laatste wat we hadden gewild is met gaten in het huis te zitten. De muizeninvasie die we hadden is inmiddels behoorlijk getemperd tot incidentele voedselzoekende muizen, maar we durven niet de gok te nemen een gat open te laten.

Het raam zit nog wel te hoog in de muur om te wettelijk "mogen" rekenen als nooduitgang, maar dat mag weer opgevangen worden met een trapje

Dit alles gebeurde grotendeels terwijl de Sint in het lage landje was. Maar wat bleek? Met een geheime boodschap werd ik naar een plaats ver van de schoorsteen geleid en toen bleek de Sint ook in Noorwegen te zijn geweest. Die oude leperd heeft vast het gat in de pui benut om zijn Pieten schoon te houden



In het pakje zaten zoetigheid (wat bij mij nooit echt de kans krijgt te bederven) en iets met een veel langere houdbaarheidsdatum: een nieuw boek. Een trilogie zelfs.
Vierdubbel jummie dus.

dinsdag 2 december 2014

Elektrisch rijden en bezoek

Een van de gastenkamers in de kelder stond op de nominatie om een groot raam te krijgen. Ik was aan de buitenkant van het huis begonnen, maar nadat het inmiddels 4 weken had geregend heb ik de planning omgegooid en ben maar aan de binnenkant van het huis begonnen. En toen 3 van de 4 muren uit de kamer gesloopt waren op die dag kreeg ik te horen dat we 6 personen op bezoek kregen een maand later... 
Dat wil zeggen dat ik een beetje moet opschieten met de verbouwing.

Inmiddels beginnen we een beetje te wennen aan het elektrisch rijden en ik vind het heerlijk. Het rijdt erg soepel en bovenal stil (in ieder geval toen we nog zonder spikes reden). Nadelen zijn er natuurlijk ook
Het is jammer van de actieradius van 100km in de winter. En jammer dat zo'n auto altijd zelf de wereld erg positief inschat. 
Laatste vond auto dat ik 90 km kon rijden terwijl de routeplanner 61 km aangaf. Dus auto vertelde mij:



Nu pleeg ik alle ingebouwde intelligentie met enig gezonde achterdocht te bekijken, maar met 50% "veiligheidsmarge" moet ik het toch wel kunnen halen. Dat klopte uiteindelijk ook wel, maar de rit zelf verloopt alles behalve relaxed.
De 400 meter tussen ons huis en de weg kostte me al vele km van de totale actieradius en eenmaal op de weg ging het niet veel beter. Toch maar preventief de elektrische verwarming uitgezet (wat niet leuk is bij 4 graden) maar dat leverde weer een paar km extra op. Gedurende de rit bleef mijn actieradius toch echt aanzienlijk harder afnemen dan de dagteller opliep en een paar lampjes uitzetten was ook geen optie want met regen (had ik al gezegd dat het veel heeft geregend hier?) blijft het me verbazen hoe DONKER het in Noowegen is.
Enfin, bij 25 km resterende actieradius moest ik nog 20km rijden en kreeg ik de eerste waarschuwing van de auto. Dat ging nog geeneens zo verkeerd, want ik ging bergafwaarts (dan levert de auto energie terug) en bij 18km had ik weer 28 km over. En 3 km verder had ik nog steeds 27 km over, Ik dacht nog: dit gaat helemaal goed komen. Dat ging het dus uiteindelijk ook wel, maar de positieve instelling aan het begin van de rit verdwijnt compleet als de auto zijn infuus wenst.

Ik weet niet meer in detail wat er allemaal gebeurde, maar bij 20 gaat er nog een piepje of wat af, bij 15 gaan er werkelijk alarmbellen rinkelen en wil de routeplanner je naar een laadstation dirigeren. Hierna stopt de resterende kmteller (met de nodige piepjes) en zie je alleen nog maar streepjes. De auto wil dus geen inschatting meer geven, maar ik moest echt nog 5km rijden terwijl de auto verder in het display aangeeft dat ie nu toch echt
zwaar honger heeft. 

3 km voor huis gaf de ingebouwde routeplanner mondeling aan dan het nu toch echt nog maar 1 optie overbleef en dat was naar de dichtsbijzijnde laadstation...


Ja, dat was me een relaxed ritje. Maar goed, ik ben in onze garage gekomen en sindsdien laden we eigenlijk altijd als we stilstaan. Grappige was wel dat de auto direct ons huis heeft genoteerd als laadstation.

Alhoewel een auto natuurlijk een van de slechtste investeringen is in een mensenleven hebben we na een maand toch al zo'n 200 Euro bespaard, Zolang de tol gratis is gaat best hard met onze Return Of Investment 

zondag 9 november 2014

Elektrisch rijden




ca 3 jaar geleden onze kleine Smart gekocht, maar we hadden toch nooit het gevoel dat dit een geweldig veilige en smart auto was. We konden nooit met zijn drieen rijden en met de winter en harde regen had de auto zijn beperkingen omdat de wagen erg licht was en dus makkelijk ging schuiven. Daarentegen was de auto absoluut handig met brandstofverbruik.

Het heeft in Noorwegen nog altijd voordelen om elektrisch te rijden (auto is goedkoper vanwege belastingvoordeel, brandstof is goedkoper en we hoeven geen tol te betalen. Dit geldt waarschijnlijk voor een paar maanden, want meestal als wij iets kopen vanwege de voordelen, vervallen die vrij snel. Maar ook een groot nadeel als de beperkte actieradius. Toch zijn we ervoor gegaan.

Eerste garage was weer een tegenvaller (twee jaar geleden zijn we ook al eens wezen rondkijken en vonden het toen ook al zo vreemd gaan)
"Oh, heeft u een auto om in te ruilen? Dat is erg vervelend. Ehh, het is nog een Smart ook. Weet u zeker dat u deze niet zelf kunt verkopen.... ".
zucht... Zo kregen we het minimum van het minimum, ging de man de auto niet kontroleren en moesten we ook nog een uur terugkomen omdat ze de Smart wilde inspecteren. En uiteindelijk hebben ze vervolgens nooit teruggebeld.
Nee, zo ging het beter met de tweede garage, die zeiden ook eerlijk dat het hier niet om een alledaagse inruil ging, maar boden 1500 Euro meer. Hier hebben we dan ook de deal gesloten.

Ik had de avond ervoor de Smart nog gewassen en de winter banden erin gelegd enzo, maar de kontrole van de auto werd uitgevoerd door de man op de foto en ook ongeveer op deze afstand en met dezelfde loopsnelheid.
"Oh, daar is de Smart. Prima"

Grote verschillen hier in Noorwegen

Maar terug naar het rijden, dat is HEERLIJK. Wat is zo'n wagen stil en wat een acceleratie heb je op electriciteit. Banden verwisseld naar spijkerbanden, dat maakt wel meer herrie, maar vooralsnog geen spijt. En qua tanken, we hebben al een paar honderd km gereden, maar alleen maar "getankt" op de zaak aangezien de stoppen in de garage het niet goedkeurde dat er een auto stond te laden tegelijk met een verwarming.... Ach ja, altijd wat te doen in een eigen huis


zondag 19 oktober 2014

Herfst en verbouwing

De eerste kamer voor hooggeplaatste gasten is nagenoeg voltooid. Femke haar spulletjes zijn verplaatst naar deze kamer en zij mag er zeker gebruik van maken.

De deur als wordt laatste geverfd en er moeten nog twee lampen worden opgehangen, maar we vinden het een fraaie kamer geworden


en de kamer heeft een nog fraaier uitzicht

Dan kan nu de 2e kamer aangepakt worden, voor de laaggeplaatste gasten, in de kelder (of is het nu lage kamer voor hooggeplaatste gasten). Enfin, binnenkort wat meer flexibiteit en veiligheid qua slaapplaatsen in het huis.


We zijn begonnen met het verplaatsen van wat planten, hierna aarde en zand en vervolgens wat stenen. Doel is om hier ook een groter raam in te maken zodat er een extra vluchtroute is naar buiten

 Het gat in de grond is inmiddels daar.


Indrukwekkende stenen onder de grond.

Het was in ieder geval een heerlijke droge en warme herfstdag vandaag. De heuvels aan de overzijde hebben inmiddels prachtige herfstkleuren


Wat deze pad van zo'n 10 cm dan weer doet in onze tuin heb ik geen idee over. OK, er stroomt een rivier in de buurt, maar dat is toch echt een stukje klimmen naar ons huis toe.
Bij voorkeur in het donker loopt meneer (of mevrouw) in de tuin en vooralsnog hielden we daar geen rekening mee. Laatst al een keer geraakt met mijn schoen in het donker, maar gelukkig niet op gaan staan.

zaterdag 11 oktober 2014

Zomer en nu herfst


Het is een schitterende zomer geweest en hebben we goed gebruik kunnen maken van de kajaks. Hierbij het onwennige vertrek van familie op de rivier Tovdalselva in onze kajaks
De laatste keer dat we zelf gingen was misschien net iets te spannend. We zijn eigenlijk mooiweer- en merenvaarders, maar de waterstand in de rivier was behoorlijk hoog en dat leek me best leuk een keer. We besloten de gok te wagen. Welnu, we zijn aangekomen zonder om te slaan, maar hebben het door de stroomversnellingen en golfslag toch niet helemaal droog gehouden.
Bovendien bleef de picknickmand onaangeroerd omdat door de hoge waterstand nergens meer een strandje te bekennen was


En zo kwam de zomer vakantie; De Rocky Mountains in Canada. Werkelijk 3 weken schitterend weer. Gevlogen op Calgery en vanaf daar naar de camperverhuurder en 3 weken rondturen in een prachtige omgeving. Beren gezien, herten (maar geen eland / moose), watervallen, gletsjers, smeltwatermeren, noem maar op 


 



Maar, ik moet toegeven dat ik als Nederlander in Noorwegen eigenlijk al een beetje verwend voel met vergezichten, bergen, watervallen en dieren. Canada was prachtig, grootser, maar heeft mij niet dusdanig overtuigd dat ik dit nog een keer zouden willen bezoeken. De afstanden zijn enorm, de snelheden van de vrachtautos ook en er rijden ongelooflijk veel dingen die ongelooflijke herrie produceren. Ik vond het niet echt relaxed rijden daar.
Voor mensen die een camper willen huren in Canada; neem niet de verhuurder van onze camper. Sommige trajecten werden door de passagiers beschreven als "luidruchtige bilmassage". Oordopjes werden niet meegeleverd maar behoorde eigenlijk vanwege het gerammel tot een van de primaire behoeftes, gelijk een startmotor.
Inmiddels is het bij ons geweldig aan het "herfsten". Het heeft de laatste paar dagen flink geregend, de rivier is volledig de weg kwijt en baant momenteel overal tussendoor.

 Het verfwerk aan de buitenkant heeft daarom ook geen zin meer en we zijn aan de slag gegaan binnen in het huis.


Nu hebben we overigens de laatste maanden een behoorlijke invasie van muizen in alles wat maar iets van een dak heeft. In eerste instantie leek dit geen probleem, totdat we zagen waartoe die kleine knagers in staat zijn en welke schade ze aanrichten. In ieder geval is de tegenaanval begonnen, alhoewel ik moet toegeven de strijd nog niet gewonnen te hebben

Stijlvol was wel deze hulp uit onverwachte hoek: een vosje. Volgens mij een verschijning die duidelijk maakt dat er genoeg in de omgeving te eten is. Vreemd genoeg kwam dit prachtige diertje zonder angst met me meegelopen en wilde ook gerust mee het huis in. Dat was me net iets te dichtbij, maar ik hoop wel dat ie nog een tijdje in de buurt van het huis blijft vertoeven.

(foto bewerkt tot Awsome foto door Google)



donderdag 26 juni 2014

Fietsen in Denemarken: de Oostzeeroute

Wederom konden we het dit jaar niet laten en hebben Roland en Ben een meerdaagse fietstocht gemaakt, ditmaal in Denemarken. Denemarken ligt redelijk tussen Nederland en Noorwegen in en was voor beiden makkelijk te bereiken met het vliegtuig. Tja, wordt er toch een deel brandstof aan onze verder milieuvriendelijke tocht opgeofferd.


De route die we voor ogen hadden was voor het zuidelijke deel ca 550 km van de Oostzeeroute en het noordelijke deel was can 500km gebaseerd op de landelijke fietsroutes om weer terug te komen naar Kopenhagen (gelegen in de rechter bovenhoek van de gele route).
We zijn zoals altijd op de bonnefooi gegaan. Dit houdt ons flexibel qua afstanden en richting en het blijkt tot nu toe nooit een probleem om een slaapplaats te vinden. Oppassen voor hotelrecepties die beweren dat we echt de hotelkamer moeten accepteren voor 250 EURO omdat het de laatste is in de stad. Ook dit jaar hebben we lief gelachen en zijn omgekeerd om vervolgens 4 km verder een kamer te vinden die wel een acceptabele prijs had. Lang leve Garmin met een goede onderliggende kaart en waypoints met hotels en B&B
Wel moesten we even wennen aan de vroege sluitingstijden in Denemarken. Na 20:00 uur waren sommige hotelrecepties al gesloten en bij het eten in een restaurant werd tot 3x toe na ons vertrek de deuren gesloten

Ben vertrok al vroeg uit Noorwegen en Roland een 1,5 uur later uit Nederland. We hadden afgesproken bij grootste attractie van Kopenhagen: het 1.5 m hoge beeldje van het welbekende zeemeerminnetje. Al wachtend op Roland bleef de verbazing toenemen met de toestromende toeristen. In ca twee uur tijd zijn er ca 10 boten, 20 bussen, vele (huur)fietsers, wandelaars, segwayers, kayakkers, speedboten voorbij gekomen het bronzen beeldje te bewonderen en te fotograferen.
Zelf hebben we een moderne poging gedaan om een "selfie" te maken samen met de zeemeermin, maar dat bleek nog niet zo heel makkelijk.

De foto tekent ons humeur en het weer wat we nagenoeg op de hele route hebben gehad. Uitstekend dus...
In Denemarken waait het altijd en vaak hard dus besloten we direct het voordeel te pakken: met een noordelijke wind gingen we de zuidelijke richting op de fietsen. Vrij snel draaide de wind naar het westen en die hadden we tot Kolding (in het westen) tegen. Hierna reden we weer naar het oostwaarts terug naar Kopenhagen hadden we 3 dagen lekker wind in de rug.
De Oostzeeroute is een relatief lichte route, maar langs zee fietsen klinkt eenvoudiger dan het is: niet zoals in Nederland lekker door de duinen, maar regelmatig naar de zee toe en dan er weer vanaf. Nu zijn de heuvels niet hoog, maar dit betekent toch de nodige hoogtemeters maken.

Kopenhagen was onlangs gekozen tot de toeristische stad nummer 1 van de wereld. Redenen waren o.a. de vele de uitgangsmogelijkheden en het feit dat er zoveel fietspaden liggen dat je goed veilig kunt fietsen.


Veilig vonden we het zeker, maar "fietsen"? Als het verkeerslicht op groen ging, zagen we de volgende op 200m alweer op rood springen. In Kopenhagen stonden we vaker en langer stil dan in Rotterdam, de stad waar verkeerslichten echt stoplichten genoemd kunnen worden.
Aangezien we nog 1000km af te leggen hadden besloten we maar snel het buitengebied op te zoeken.

De route kenmerkte zich door een fraai landschap met hier en daar enige ontberingen

Wind? Was dat niet een Deense uitvinding?

Moeten we daar straks omhoog? Een van de twee toegangswegen naar Møn

Toeters en bellen 's-ochtends vroeg door mannetjes met hoedjes

Heeft iemand misschien een fietspad gezien? Volgens de GPS moet het hier ergens liggen

Tja, een ketting. Maar de GPS wijst toch echt deze richting op...
Twee gouden tips aan de Deense route beheerders:
1) Op grind kun je NIET fietsen!!!!!
2) Door lange trajecten OP provinciale wegen met vrachtwagens op 1m afstand durf ik dit zelf geen "familievriendelijke" tocht te noemen. Liever een omweg dan over de weg.

Roland wist zeker dat het 8 dagen mooi weer zou zijn en had geen regenjas mee genomen. Hij weet nu zeker, dat er niets zeker is. Plastic bood de oplossing
Een werkelijk indrukwekkende stank: op het strand een zwarte rand van rottende (blauw)algen in de brandende zon. Volgens een Deense man was het enkele jaren geleden nog erger en konden restaurants vele weken lang geen eten serveren.
Ehmmm, Een onroad fiets met spatborden offroad gebruiken? Dan gaat ie er vanzelf uitzien als een offroad.
Hierbij spatbord afgebroken door tak in de spaken. Provisorisch gerepareerd met tieraps! Een must voor alle fietsers.

OK, niet alles was ontbering. Even opdrogen na de regen met koffie en tilslørte bondepike (gesluierde boerenmeisje): appel, amandelen, slagroom, vruchtenjam. Heerlijk...

In Denemarken is heel wat cultuur en bezienswaardigheden te bezoeken

De krijtrotsen van Møns Klint (te betreden via een trap van bijna 500 treden). Niet geheel zonder risico omdat er ook regelmatig stukken rots afbreken en in het water verdwijnen.




Mooie volledig houten veerboot bestuurd door een fraaie schipster

Nog meer houten boten, bestuurd door minder fraaier schippers. In de vikingtijd was men niet blij als deze in de buurt gesignaleerd werd

Landhuis op het eiland Langeland
 Wat ziet Lise Nørgaard daar nou toch in Roskilde?
 Fraai autentiek hofje in Roskilde

Eten aan de Nyhavn in Kopenhagen

De kathedraal van Roskilde waar vele Deense vorsten begraven liggen. Hierin hebben we een indrukwekkende rondtocht gemaakt

Maar verder was het natuurlijk genieten op de landelijke wegen van alle uitzichten, de heerlijke geuren van gekapt hout, warm vochtig naaldbos en bloeiende duinrozen, het golven van het graan in de wind, de protesterende vogels als we te dicht in de buurt van het nest kwamen, de reeën die 's-ochtendsvroeg nietsvermoedend voor ons de weg overstaken.    







Rest ons altijd weer dezelfde vraag: Waar zal de tocht volgend jaar naartoe leiden?