Andere hobby...of toch maar niet

Het water is 's ochtends warmer dan de omgeving wat regelmatig fantastische plaatjes oplevert als ik op de fiets naar mijn werk toe ga. Hier drijven kleine wolkjes met de wind mee vlak over het wateroppervlakte. Nauwelijks te zien op de foto, maar wel de moeite waard om er even voor stil te staan.

Na 3 weken vissen met vrienden en familie was het resultaat niet om over naar huis te schrijven: een tiental blinkers kwijt, een gebroken hengel en onze vangst bestond uit electriciteitskabels, stokken in het water, bomen langs de kant, 1 vis van 15 cm en nog wat zaken die nu niet echt konden bekoren op de barbecue. Volgens mijn collega gebruikten we goed materiaal, dus daar kon het niet aan liggen. Voor mij dus maar 1 conclusie: Tijd voor een andere hobby...
Toen we 1,5 week geleden tijdens de open dag van het museum rondliepen zagen we een ambachtsman die houten lepels ed maakte. Erg leuk en volgens mij een grappig tijdsverdrijf tijdens vakanties ed. En ik dacht: dat moet ik toch wel kunnen. Ik begon met een plank grenen die zich met veel moeite liet vormen tot een lepel. Het leek zo makkelijk, die man bij het museum gebruikte alleen een mesje, maar ik had uiteindelijk een boor en bandschuurmachine gebruikt. En dat zijn nu juist gereedschappen die ik niet direkt meeneem op vakantie in een rugzak. Dat moet toch makkelijker kunnen dacht ik. Gekeken op internet, blijkt men over het algemeen vers hout te gebruiken van de berk Een boompje omhakken dus... Als bijkomend voordeel zag ik dat berken zich makkelijker laten vangen dan een vis.

Als snel vormde zich mijn tweede bestekonderdeel maar wegens een noest werd dit een andere creatie dan gepland: een botermesje.
Ondertussen kwam de familie Bakker op bezoek, waarvan Niels zich bleek te hebben ontpopt tot een rasechte visser. En natuurlijk gingen we het hier ook proberen in de rivier, maar opnieuw vingen we stenen, takken, bomen en bot. Maar geen vis.
Daags erna had Niels in Grimstad gezien dat de zee vol met vis zat. Dus die avond beproefden we ons geluk in de haven van Homborsund.

Dat begon erg grappig. In de haven leek het water af en toe te koken en dat bleek een school met makreel te zijn die rondzwom aan het oppervlak. Wat een fantastisch mooi gezicht was dat. We hebben een 15 minuten geprobeerd met blinkers om er een vis te vangen, maar deze makrelen roken duidelijk onraad en hapten niet toe in onze Nederlandse blinkers. Hierna werd het wateroppervlak weer rustig en waren de makrelen verdwenen.
Als we de vissen al zien, bijna kunnen ruiken en alsnog niet kunnen vangen, dat bevestigt enigszins mijn vermoeden: vissen is niet aan mij besteed. Een makreel vang je normaal gesproken alleen met een haak, die bij overal in. Dus als een school makreel al niet hapt in een blinker belooft dat niet veel voor de rest van de avond...
We zijn verder gaan vissen in dieper water. En dit keer ging verbluffend goed. We vingen allemaal 2 vissen en 3 uur later kwamen we super tevreden thuis. Een keer raden wat we de dag erna hebben gegeten....het was erg vers...

Nu slaat wel weer de twijfel toe, wordt het vissen of wordt het bestek maken...vissen of bestek maken... of allebei