Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

maandag 19 november 2012

Cold repair en fårikål

Het is alweer een tijd geleden sinds mijn laatste blog... maar er is intussen ontzettend veel gebeurd. Met onze zaak zijn we na de cold repair inmiddels weer opgestart en dat was een paar weken flink aanpoten. 
De oven is opnieuw opgebouwd, externe branders zijn aangezet om de temperatuur langzaam in enkele dagen tot een paar honderd graden op te warmen en hierna zijn de eigen branders aangezet. Bij een temparatuur van over de 1000 graden zijn de grondstoffen in de oven gepompt en enkele dagen later loopt het dan uiteindelijk het vloeibare glas bij de productie eruit.
Hierna is het eigenlijk eerst gewoon aftappen omdat het eerste deel van het glas veel gruis / afval bevat van de nieuwbouw. Na enkele dagen aftappen kwam de productie in gang, eerst produceren we grof materiaal. En momenteel zijn we aan het overstappen naar fijnere productie. 
Mijn bijdrage bestond uit het opstarten van alle productiepunten met het juiste product en de juiste instellingen, iets waarvoor ik in de aanlopende weken een database heb ontwikkeld die ons hierin enorm heeft ondersteund. Waar ik voorheen iedere dag een dag voorbereiding voor nodig zou hebben gehad (met veel foutkans en weinig flexibiliteit), kost me nu slechts een kwartier met eigenlijk 0 foutkans en een hoge mate van flexibiliteit. De planning is namelijk 3x volledig veranderd, iets wat me nu geen enkele moeite kostte om mee te veranderen. Lean manufacturing dus. En zo zijn er nog vele zaken te verbeteren bij ons.

Op het sociale vlak ben ik zojuist naar het gezamenlijke diner geweest van alle vrijwilligers van het museum. Op het menu stonden fårikål en riskrem. Nu ben ik zelf niet zo'n liefhebber van schapevlees, maar dit was lamsvlees, in ieder geval traditioneel Noors, bijna nationaal gerecht. En voor mij altijd weer spannend om iets nieuws te proberen. 
Enorme pannen kwamen op tafel met een soort gekookt lamsvlees en kool. 

Dit wordt gegeten met hele aardappelen. De eerste aanblik laat zich vergelijken met het eten wat de defensie de recruten voorschotelt op de eerste kennismakingsdag, maar eerlijk is eerlijk, het smaakte verre van verkeerd. Ik heb zelfs nog een bord genomen.

Hierna was er riskrem (de naam zegt het al, gekookte rijst in een soort creme) met hierover een saus van rode vruchten. En daar mag je me altijd voor wakker maken. Hierna nog ijs toe en toen stond mijn broeksriem op springen


De avond werd afgesloten met wat Noorse grappen en muziek, iets waarbij mijn Noorse "kunskapen" toch nog duidelijk tekort schieten. Soms staan er mensen te praten waarbij ik me nog steeds afvraag of ze Noors praten of niet. Maar de rest verstond de persoon, dus het zal wel een zwaar dialect zijn.
Van de 10 grappen kon ik er 1 meelachen en de Noorse muziek heb ik maar helemaal aan me voorbij laten gaan.
Maar goed, zeker een geslaagde avond

Geen opmerkingen:

Een reactie posten