De route die we voor ogen hadden was voor het zuidelijke deel ca 550 km van de Oostzeeroute en het noordelijke deel was can 500km gebaseerd op de landelijke fietsroutes om weer terug te komen naar Kopenhagen (gelegen in de rechter bovenhoek van de gele route).
We zijn zoals altijd op de bonnefooi gegaan. Dit houdt ons flexibel qua afstanden en richting en het blijkt tot nu toe nooit een probleem om een slaapplaats te vinden. Oppassen voor hotelrecepties die beweren dat we echt de hotelkamer moeten accepteren voor 250 EURO omdat het de laatste is in de stad. Ook dit jaar hebben we lief gelachen en zijn omgekeerd om vervolgens 4 km verder een kamer te vinden die wel een acceptabele prijs had. Lang leve Garmin met een goede onderliggende kaart en waypoints met hotels en B&B
Wel moesten we even wennen aan de vroege sluitingstijden in Denemarken. Na 20:00 uur waren sommige hotelrecepties al gesloten en bij het eten in een restaurant werd tot 3x toe na ons vertrek de deuren gesloten
Ben vertrok al vroeg uit Noorwegen en Roland een 1,5 uur later uit Nederland. We hadden afgesproken bij grootste attractie van Kopenhagen: het 1.5 m hoge beeldje van het welbekende zeemeerminnetje. Al wachtend op Roland bleef de verbazing toenemen met de toestromende toeristen. In ca twee uur tijd zijn er ca 10 boten, 20 bussen, vele (huur)fietsers, wandelaars, segwayers, kayakkers, speedboten voorbij gekomen het bronzen beeldje te bewonderen en te fotograferen.
Zelf hebben we een moderne poging gedaan om een "selfie" te maken samen met de zeemeermin, maar dat bleek nog niet zo heel makkelijk.
De foto tekent ons humeur en het weer wat we nagenoeg op de hele route hebben gehad. Uitstekend dus...
In Denemarken waait het altijd en vaak hard dus besloten we direct het voordeel te pakken: met een noordelijke wind gingen we de zuidelijke richting op de fietsen. Vrij snel draaide de wind naar het westen en die hadden we tot Kolding (in het westen) tegen. Hierna reden we weer naar het oostwaarts terug naar Kopenhagen hadden we 3 dagen lekker wind in de rug.
De Oostzeeroute is een relatief lichte route, maar langs zee fietsen klinkt eenvoudiger dan het is: niet zoals in Nederland lekker door de duinen, maar regelmatig naar de zee toe en dan er weer vanaf. Nu zijn de heuvels niet hoog, maar dit betekent toch de nodige hoogtemeters maken.
Kopenhagen was onlangs gekozen tot de toeristische stad nummer 1 van de wereld. Redenen waren o.a. de vele de uitgangsmogelijkheden en het feit dat er zoveel fietspaden liggen dat je goed veilig kunt fietsen.
Aangezien we nog 1000km af te leggen hadden besloten we maar snel het buitengebied op te zoeken.
De route kenmerkte zich door een fraai landschap met hier en daar enige ontberingen
Moeten we daar straks omhoog? Een van de twee toegangswegen naar Møn
Toeters en bellen 's-ochtends vroeg door mannetjes met hoedjes
Heeft iemand misschien een fietspad gezien? Volgens de GPS moet het hier ergens liggen
Tja, een ketting. Maar de GPS wijst toch echt deze richting op...
Twee gouden tips aan de Deense route beheerders:
1) Op grind kun je NIET fietsen!!!!!
2) Door lange trajecten OP provinciale wegen met vrachtwagens op 1m afstand durf ik dit zelf geen "familievriendelijke" tocht te noemen. Liever een omweg dan over de weg.
Roland wist zeker dat het 8 dagen mooi weer zou zijn en had geen regenjas mee genomen. Hij weet nu zeker, dat er niets zeker is. Plastic bood de oplossing
Een werkelijk indrukwekkende stank: op het strand een zwarte rand van rottende (blauw)algen in de brandende zon. Volgens een Deense man was het enkele jaren geleden nog erger en konden restaurants vele weken lang geen eten serveren.
Ehmmm, Een onroad fiets met spatborden offroad gebruiken? Dan gaat ie er vanzelf uitzien als een offroad.
Hierbij spatbord afgebroken door tak in de spaken. Provisorisch gerepareerd met tieraps! Een must voor alle fietsers.
OK, niet alles was ontbering. Even opdrogen na de regen met koffie en tilslørte bondepike (gesluierde boerenmeisje): appel, amandelen, slagroom, vruchtenjam. Heerlijk...
In Denemarken is heel wat cultuur en bezienswaardigheden te bezoeken
De krijtrotsen van Møns Klint (te betreden via een trap van bijna 500 treden). Niet geheel zonder risico omdat er ook regelmatig stukken rots afbreken en in het water verdwijnen.
Nog meer houten boten, bestuurd door minder fraaier schippers. In de vikingtijd was men niet blij als deze in de buurt gesignaleerd werd
Landhuis op het eiland Langeland
Wat ziet Lise Nørgaard daar nou toch in Roskilde?Fraai autentiek hofje in Roskilde
Eten aan de Nyhavn in Kopenhagen
Maar verder was het natuurlijk genieten op de landelijke wegen van alle uitzichten, de heerlijke geuren van gekapt hout, warm vochtig naaldbos en bloeiende duinrozen, het golven van het graan in de wind, de protesterende vogels als we te dicht in de buurt van het nest kwamen, de reeën die 's-ochtendsvroeg nietsvermoedend voor ons de weg overstaken.
Rest ons altijd weer dezelfde vraag: Waar zal de tocht volgend jaar naartoe leiden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten