Kerst in het museum

Vandaag was er weer een open dag bij het museum van Birkeland waar ik vrijwilligerswerk doe. Men had Marjolein gevraagd of ze misschien kon helpen met voedsel verkopen, maar aangezien Maaike haar mee had genomen naar Oslo heb ik me maar aangeboden. Ik was direct aangenomen werd er gezegd.
Jul på Grasham ofwel Kerst op Grasham, het museum.
En het weer werkte PERFECT mee vandaag. Nog nooit is deze dag in een meer harmonieuze stemming verlopen. Sneeuw in overvloed

Om in de sfeer te komen heb ik de houtkachel aangestoken en was ik  al vroeg begonnen met de auto uit te graven.en hierna het stuk naar de weg vrij te maken. De weg was gelukkig al geveegd (althans, de sneeuw was opzij geschoven), wat inhoudt dat onze inrit niet meer uit te rijden is

De auto's bekijkend was de keuze snel gemaakt. Ik ga straks de kleine nemen.

Later bedenk ik mij dat ik 's avonds Mar en Maaike moet ophalen van het vliegveld en ik dus alsnog ook de grote kan gaan vrijmaken van sneeuw. Ach, het houdt je van de straat.

Hierna snel naar het museum gereden alwaar ik nog een keer een uur heb sneeuw geruimd. Maar hierna kon ik wel mijn ketel neerzetten. Ik zou vandaag pulser (worstjes) en gløgg (traditionele warme drank) verkopen. En hierna kon ik voor de tweede keer vandaag een vuurtje maken. Twee enorme pannen heb ik flink opgestookt en hierna de lekkernijen opgewarmd.

Het uitzicht was betoverend Een echte kerstsfeer laten we maar denken.

En ook de kerstman zelf (hij heet Bent vertelde hij), liep gewoon rond.

Maar, ook de gemiddelde Noor kijkt naar buiten, ziet het weer en denkt dan waarschijnlijk hetzelfde als een Nederlander op een winterse dag: laten we lekker binnen blijven vandaag. Ik heb alsnog wel voor ca 800 kronen (100 EURO verkocht), maar qua bezoekers was het een erg rustige dag vandaag.

Er waren nog behoorlijk wat worstjes over en een broodje worst gaat er altijd in. Maar ik was toch wel benieuwd: wat zou die gløgg toch eigenlijk voor drank zijn? Voorzichtig heb ik mijn eerste kopje geproefd. Het kwam op mij over als een soort warme cola (qua kleur en zoetheid) gemengd met nog meer suiker en een kruidenmix wat niet zou misstaan op een vleesschotel. Ik heb het opgedronken, maar besloot dat dit ook mijn laatste kopje was.