Bij mijn vorige werkgever dronken we koffie te kust en te keur, maar we werkten altijd door. Mijn collega's nu drinken veel minder koffie tijdens het werk, maar nemen een koffiepauze. Na een bak koffie en wat gesproken te hebben stelde ik voor om even in mijn kantoor wat mails door te nemen. Op een gegeven moment had ik toch wel het gevoel weer terug te moeten, ze zouden me anders kunnen gaan missen. Maar ik was de enige met het "moeten" gevoel, men zat nog buiten. Qua weer klopt dit overigens wel, het is fantastisch weer in Birkeland, 's ochtends koel, 's middags warm ik zit er nu 3 weken en heb nog geen regen gezien.
Maar genoeg over werk, even een succesje melden. Ik heb inmiddels mijn eerste vis gevangen en gegeten
Ik had nog een set blinkers van een soort latex met een haak die ik er zelf in moest worstelen. Vervolgens had ik een blinker waarvan ik zelf het gevoel had dat hier alleen nog maar een haai in kon bijten, maar dat viel me weer reuze mee. Het visje was zo'n 30 cm en had het hele blinker opgeslokt. Snel naar huis en intypen in Youtube: "vis fileren" en zowaar... het kostte iets langer dan de 10 seconde van de meneer op Youtube, maar ik heb heerlijk visje gegeten en het was graatloos.
Het was overigens een koolvisje, een "sei" in het Noors. Toen ik mijn collega's in al mijn trots hierover vertelde, begrepen ze niet direct welke vis ik nu bedoelde. Ik omschreef het als witvis en probeerde enkele verschillende tongvallen uit, maar bij "sau" begonnen ze toch wel opvallend te grinniken (sau=schaap).
Vol enthousiasme ben ik al 3x opnieuw naar Lillesand gefietst om te vissen, met als schamel resultaat dat ik geen vis heb gevangen, maar wel mijn zoveelste blinker kwijt ben. De sei was echt een toevallige voorbijganger die per abuis de fjorden bij Lillesand in is gezwommen, net zoals een Orka die Nederland aandoet... Maar goed, ik had hem wel gevangen.
In Birkeland zelf woon ik in een appartement van het huis van Svein. Zijn moeder woont ook in het gebouw en is mijn buurvrouw. Svein is momenteel met zijn broer de hele zolder aan het afbreken en verbouwen en ik heb een paar keer meegeholpen. Vandaag heb ik het zolderhout klein gezaagd zodat het volgende winter opgestookt kan worden. Een hele klus zoals je ziet. Dit is overigens de helft, de andere helft had ik al eerder gedaan
Vrijwillig aan iets meedoen (dugnadsarbeid) levert overigens wel hele leuke reacties op, zo mogen we (als Marjolein en de kinderen komen) het appartement van zijn moeder ook gebruiken. Zij gaat naar haar hut (hytte) en ze bood het als dank aan. Tevens heb ik hier met broers, moeder, schoonzus en kinderen gezamenlijk zelfgemaakte pizza gegeten. Heerlijk, en de restanten mocht ik meenemen voor in de vriezer. Ik hoef 4 dagen niet meer te koken. En nu zit ik om 21:07 te genieten van het prachtige uitzicht tijdens een zonsondergang.
Werken en wonen in Noorwegen... het was geen makkelijke beslissing, maar ik heb geen spijt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten