Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

maandag 25 april 2011

Paasweekend in Homborsund

Het paasweekend is een gewilde periode bij de Noren. Vrijwel iedereen is vrij vanaf donderdag t/m maandag 2e paasdag. Men trekt naar de bergen om de laatste week te kunnen skiën, ze varen of slapen gewoon eens een paar dagen lekker uit.

Nu ben ik van nature echt niet zo'n visser, maar een collega beweerde dat in de haven van Homborsund beter vissen was dan in Lillesand. De uitdaging was aangenomen en dit weekend ben ik via Grimstad naar Homborsund gefietst. Ik neem koffie en onderzoek een andere route om eens naar zee te fietsen, via de Fv251 en de Fv31.Het eerste stuk is flink stijgen, maar hierna blijkt het al snel de moeite waard.

Op de steiger in Homborsund staan 4 mensen te vissen. Dat is voor Noorse begrippen al verschrikkelijk druk, maar ik zie het als een chinees restaurant waar alle tafels bezet zijn, dat belooft veel goeds. Maar al snel komen de mensen naar me toe... Ja, gisteren was het goed, maar vandaag is het "dårlig", ofwel slecht. Ze hebben nog geen vis gevangen. Hoe lang ik al bezig was vandaag. Nou, ik kom net aanfietsen. Of ik met garnalen vis. Nee, alleen met haakjes. Aha, "lykke til" (veel succes dan) en ze lopen weer weg.  Hmmm, nou ja, het is heerlijk weer en ik sta aan zee.



Na 10 minuten was ik mijn eerste blinker kwijt. Bij het uitgooien bleef deze hangen aan de steiger en brak van de lijn af. En denk nu niet dat ie vervolgens bleef hangen, nee, direct daarna loslaten en in het diepe vallen. Wat is dat toch met die haakjes? Volgende dan maar, en inderdaad, ik vang de hele tijd geen vis.
1 uur later gaven mijn concurrenten het op, het werd rustig, al snel wat frisser en na enkele keren ingooien vang ik zowaar een vis, een Sei. Direct ter plekke schoongemaakt en verder gevist en zowaar, nog een Sei.


Mijn verhouding verloren haakjes versus gevangen vis zowaar begint acceptabele vormen aan te nemen.
Vanwege de harde wind, de lage zon en de koude zee begin ik het inmiddels wel fris te krijgen en besluit terug te keren. Via Lillesand fiets ik terug, af en toe terugkerend voor een foto.


Veel bossen worden hier gebruikt voor kap, bouwhout en brandhout. Zo'n gekapt gebied ziet er niet fraai uit, maar ik vind  het heerlijk ruiken
En thuis verdwijnen de vissen gefileerd en wel in de vriezer. Wat zal morgen brengen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten