De herfst doet zijn intrede

De berkenbomen hebben hun blad al grotendeels verloren en de eiken beginnen al te kleuren. En we hebben een megakeus aan paddestoelen. Gisteren is de reportster van de Birkenes krant langs geweest voor een paar foto's. Ik had een stukje "Nederlandse ervaringen in Noorwegen" geschreven en dat wordt binnenkort met een paar foto's gepubliceerd.
Zij plukt al paddestoelen sinds dat ze kan lopen en aangezien ze ongeveer onze leeftijd is, heeft ze een behoorlijke ervaring kunnen opdoen. Met haar ben ik even door het bos teruggelopen en hierna hebben we wat cantharellen en prikkpaddestoelen gegeten. Erg lekker en leuk. Zou het zelf ook wel willen doen, maar die paddestoelen waar zij overheen reikt om een ander te pakken, zou ik zelf ook gepakt hebben. Nee, paddestoelen plukken is voorlopig aan ons nog niet besteed.

We merken dagelijks dat de winter in aantocht is. Het opstaan 's ochtends gaat steeds minder van harte, de dagen worden in ras tempo korter, de zon staat minder hoog aan de hemel en de schaduwen zijn al erg lang aan het worden. Desondanks was het vandaag warm en aangezien er ook bankjes van de kantine buiten staan, was de keus niet moeilijk en heb ik buiten gegeten met enkele collega's. De tafels van de kantine stonden wel behoorlijk ver van het gebouw om nog zon te kunnen vangen. Ik denk dat we over een dikke week al aan de waterkant moeten zitten.

"Ik ga vandaag vroeg weg", zei mijn collega aan het eind van de middag. "Ik moet mijn boot op de kant zetten".
Ik kijk naar buiten en begin te lachen. Ik heb tijdens zijn vakantie nog een SMS heb gestuurd of hij wel weet wat onder er boven was met al die regen en nu het eindelijk schitterend nazomerweer is worden alle boten op de kant gezet. Rare jongens, die Noren.

De eerste week van oktober reizen we een weekje terug naar Nederland. Lekker Femmie knuffelen en ons verder voorbereiden op de winter in Noorwegen. We willen onze wintersportkleding meenemen, gereedschap en hobby spullen om iets te kunnen doen en we gaan op winterbanden weer terugrijden. Die Noren zullen wel denken: Rare jongens, die Hollanders.
We gaan ook de fietsen voorzien van winterbanden. Jazeker, die bestaan. Mijn collega heeft ten zeerste aangeraden met spikes te rijden. Zelf is hij een keer onderuit gegaan en heeft hierbij zijn arm gebroken. Los daarvan rijden we hier grotendeels op een heuvelige weg en als we hier uitglijden, dan liggen we voorlopig nog niet stil.
Het is voor ons aantrekkelijker om sommige zaken in Nederland te laten bezorgen en dan mee te nemen, dan om het in Noorwegen te kopen en te laten bezorgen. Voor zaken als de wekelijkse boodschappen is het  vervelend een paar maanden te moeten wachten, een vriezer en een droger hebben we toch maar gewoon gekocht in Noorwegen, maar dit soort zaken kunnen we in Nederland kopen en mee terug nemen. Verder staan op ons verlanglijstje: senseo pads, heel veel snoepjes, frikadellen en kaas...
We nemen voor de zekerheid een lege topkoffer mee uit Noorwegen. De dakdragers zitten al op de auto.