Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

zondag 29 april 2012

Dure lucht…


Marjolein, eigenaar van alle auto’s in onze familie, was in december naar Noorwegen geemigreerd. Hierna hadden we nog enkele maanden om onze auto’s in te voeren. Althans, dat dachten we, totdat we op een internet site lazen dat we in overtreding waren en wat de gevolgen waren. We moesten namelijk de auto PER DIREKT aan de grens invoeren.


Vanaf dat moment besloten we te stoppen met rijden en in contact te treden met de Noorse "myndighet", de Noorse overheid.  Dat leek nog geeneens tegen te vallen. Maar ook Noorse schijn bedriegt.
De procedure voor invoeren is in het kort als volgt: 

- RDW: tijdelijke kentekenplaten kopen
- Douane: Nederlandse kentekenplaten inleveren, "moms" (BTW) betalen en stempel krijgen
- RDW: met stempel van douane auto laten keuren en stempel van RDW krijgen
- Douane: met stempel van RDW engangsavgift  (=“hele dure lucht") betalen en nieuwe stempel krijgen
- RDW: met alle stempels kentekenplaten halen.
En om het geheel makkelijker te maken: de RDW en douane zitten niet naast elkaar.

"Vind u de procedure moeilijk, belt u dan met ..." stond er nog op de website. Nee, ik vond de uitleg van de procedure niet moeilijk, maar over de procedure kunnen de meningen uiteen lopen. In Nederland zou een dergelijk heen en weer rijden een sterke associate oproepen met de bekende "kastje" en "muur".
Maar goed, ontkomen kon niet meer, dus daar gingen we dan.
Op maandag is Marjolein met de bus naar de Tollvesenet (de Noorse douane) gegaan om te kijken of we de procedure goed begrepen had.
Hierna is Marjolein naar "statens vegvesenet", de Noorse RDW gegaan om tijdelijke kentekenplaten te kopen waarmee we in ieder geval naar de RDW mogen rijden en weer terug naar huis, iets wat toch wel handig blijkt als de auto gekeurd moet worden voor invoer.
De douane wil een bewijs van de restwaarde van onze auto. Deze hebben we via de mail zo laag mogelijk laten inschatten door een Ford dealer in Nederland.
Op dinsdag ging Marjolein terug naar Tollvesenet. De kentekenplaten werden ingeleverd en de belasting betaald. Formeel gezien is deze restwaarde inclusief BPM, welke we later weer terugvragen in Nederland. Maar de Douane ziet er geen problemen in om hier eerst 25% belasting over de restwaarde te rekenen. Belasting op belasting dus.
OK, we zijn nu enkele duizenden Noorse kronen armer maar we mogen nog steeds niet rijden. 
De afspraak voor de keuring hebben we ook direct op maandag gemaakt. Dat ging snel, maar het antwoord was enorm schrikken. "Over 4 weken hebben we tijd…" 
Als rasechte Nederlander doe ik liefst zo zuinig mogelijk, dus u begrijpt dat ik de volgende vraag maar moeizaam over mijn lippen kon krijgen: "Ehhhhh, we willen HEEEL graag belasting betalen, maar begrijp ik goed dat we hier 4 weken mee moeten wachten?"
"Ja, excuses. 4 weken. Maar u wilt naar Kristiansand om uw auto te laten keuren?"
Dat leek me op zich wel handig, dat is voor ons het meest dichtbij. Maar hier bleek nog iets mogelijk. Iedere vrijdag is er een drop-in, daar kunnen 8 auto’s terecht en gekeurd worden. Ze beginnen om 8:00 uur.

Op vrijdag stond Ben dus om 6:00 uur in Kristiansand en was al de laatste (nummer 8). De planning gaat op volgorde van binnenkomst en ik ben dus als laatste aan de beurt die dag. Even snel rekenen vrees ik al dat ik waarschijnlijk alsnog geen kentekenplaten heb in het weekend. Maar... positief... de keuring duurde "maar" 1 week in plaats van 4 weken.
De geuniformeerde RDW man probeerde de huidige procedure nog te verdedigen. "We hebben het wel eens geprobeerd dat de douane ook de auto’s controleerde, dan hoefden de mensen maar op 1 plaats te komen, maar dat was geen succes. De mensen van de douane hebben geen verstand van techniek. Maar vreest u niet, u heeft voldoende tijd om na de keuring naar de douane toe te rijden" 
Ik blijf mijn bedenkingen hebben. Mogelijk zijn de douaniers dan niet technisch, maar de mensen bij de RDW kunnen wel hun dagelijkse diensten afrekenen. Laten ze het dan omdraaien en de RDW de belasting laten afrekenen. Maar goed, ik ben maar een beginnende Noor, ze zullen het wel weten.

Enfin, als om 9:30 pas de tweede auto aan de beurt is, is het voor mij duidelijk dat ik vandaag geen kenteken ga krijgen. Na een etenspauze van 1,5 uur vraag ik nog eens of ze echt denken dat het allemaal mogelijk is om nog mijn kentekenplaten te halen, maar ik hoef me echt geen zorgen te maken volgens de meneer. Het is pas 12:30 en ze hebben vandaag een lange dag, ze werken tot 15:15 door… 
Uiteindelijk was ik rond 14:00 aan de beurt en mijn visioenen van autorijden in het weekend waren nog net niet geheel verdampt. Als de keuring nu ca 30 minuten zou duren, dan zou ik nog 45 minuten over hebben voor de rest.... droomde ik verder.
Rond 14:30 vertelde de controleur mij dat die mevrouw op wiens naam ik de auto ging zetten niet kon worden gevonden in de registraties. Ik vertelde hem dat ze toch echt belasting betaalde, dus die instantie wist haar feilloos te vinden. Dan maar de auto op mijn naam registreren. 
Maar rond 15:05 was de man achter de balie met hele andere dingen bezig was en grapte dat ik het toch niet meer ging halen. Ik vertelde hem dat ik inderdaad niet meer de kentekenplaten kon halen, maar op zijn minst nog wel wilde proberen de belasting te betalen. De douane was namelijk tot 15:30 open. De man keek met een afkeurende blik alsof hij nooit bij de douane zou willen werken.
Om 15:33 vroeg ik de laatste medewerker bij de douane of ze gesloten waren, hetgeen bevestigd werd.

Stilaan begon me wat dingen in te vallen. 
- Dat ik als leek in 2 uur al een betere planning in mijn hoofd had zitten dan de ervaren diender in uniform. 

- Dat onze auto in 1 week 2x meer waard is geworden 
- Dat ik voor het bedrag wat ik heb betaald geen enkele service, dank je wel, noch koffie heb gekregen. 
- En dat dit een absurd groot verschil is tussen de ambtenarij en de gewoonlijke zakelijke dienstverlening waar je als een koning behandeld wordt als je zegt dat je HEEEL graag heel veel geld wilt betalen.

Nee, ik denk niet dat ik geschikt ben om Noorse ambtenaar te worden.

En dan voor de mensen die van spelletjes houden : zoek het verschil...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten