Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

vrijdag 9 maart 2012

MMMmmMMMM


Als we iets echt niet weten te vertalen, proberen we gewoon het Nederlandse woord te vernoorsen en houden de wenkbrauwbewegingen van onze toeluisteraars goed in de gaten.  In heel veel gevallen gaat dit goed (geen beweging in wenkbrauwen), worden we begrepen en krijgen we een reactie terug waarbij we kunnen bevestigen.
We zien een soort andere taktiek bij de Noren zelf. Veel Noren gebruiken een soort dubbele bevestiging in de zinnen die ze uitspreken. Deze dubbele bevestiging wordt gegeven met het geluid “MMMmmMMM” en een bevestigend knikje met het hoofd., iets opgetrokken wenkbrauwen en een klein lachje om de mond. En je durft dan bijna niet meer te vragen, omdat de persoon tegenover je zo zeker lijkt van zijn zaak dat alle vraagtekens bij voorbaat ongegrond lijken.
Dit herkennen zowel ik als Marjolein niet in de Nederlands cultuur. We bevestigen wel, maar meestal achteraf. Een klein voorbeeld dan.

Nederland:
Persoon 1 : “Ik heb vandaag 3 keer de Mount Everest diotriminatoriseert”
Persoon 2: “Oh, weet je zeker dat het de Mount Everest was?” (geen idee waar het over gaat, maar het zal wel fout zijn)

Noorwegen:
Persoon 1: “Ik heb vandaag 3 keer de Mount Everest diotriminatoriseert”
Persoon 1:  “MMMmmMMMM” (en een bevestigend knikje met het hoofd)
Persoon 2: Fantastisk! (durft geen vragen meer te stellen)

In eerste instantie viel dit ons op bij personen die het bij nagenoeg iedere zin doen. Maar op een gegeven moment valt het op dat iedereen het hier in meer of mindere mate doet. Dus blijkbaar een onderdeel van de Noorse cultuur. Ik heb hier nog wat moeite mee om dit ook te doen, maar Maaike  gaat zo goed met Noors dat we af en toe deze gewoonte bij haar bespeuren.

Zo struikelen we nog wel eens over Nederlands gewoontes en uitdrukkingen
 “Førstkommende søndag er det et møte” (eerstkomende zondag is er een bijeenkomst)
En na enige tijd zeggen we: “vi snakkes neste søndag” (we spreken volgende zondag),  waarbij er vragend naar ons wordt gekeken (de wenkbrauwen!!). “Neste søndag er det ingenting” (volgende zondag is er niets). Waarbij wij weer vragend kijken: “men du sa selv neste søndag” (maar je zei zelf volgende zondag). “Nei, førstkommende søndag” (nee, eerstkomende zondag)
Hier zijn we toch al een paar keren over gestruikeld nu. In Nederland gebruikten we het woord volgende als eerstkomende, maar in Noorwegen komt neste na de førstkommende.
Ik vraag me af hoeveel NederNoren bij de verkeerde halte zijn uitgestapt omdat de buschauffeur zegt: Neste busholdeplas må du gå av….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten