Als we iets echt
niet weten te vertalen, proberen we gewoon het Nederlandse woord te vernoorsen
en houden de wenkbrauwbewegingen van onze toeluisteraars goed in de gaten. In heel veel gevallen gaat dit goed (geen beweging
in wenkbrauwen), worden we begrepen en krijgen we een reactie terug waarbij we kunnen
bevestigen.
We zien een soort
andere taktiek bij de Noren zelf. Veel Noren gebruiken een soort dubbele bevestiging
in de zinnen die ze uitspreken. Deze dubbele bevestiging wordt gegeven met het
geluid “MMMmmMMM” en een bevestigend knikje met het hoofd., iets opgetrokken
wenkbrauwen en een klein lachje om de mond. En je durft dan bijna niet meer te
vragen, omdat de persoon tegenover je zo zeker lijkt van zijn zaak dat alle vraagtekens
bij voorbaat ongegrond lijken.
Dit herkennen
zowel ik als Marjolein niet in de Nederlands cultuur. We bevestigen wel, maar
meestal achteraf. Een klein voorbeeld dan.
Nederland:
Persoon 1 : “Ik
heb vandaag 3 keer de Mount Everest diotriminatoriseert”
Persoon 2: “Oh, weet
je zeker dat het de Mount Everest was?” (geen idee waar het over gaat, maar het zal wel fout zijn)
Noorwegen:
Persoon 1: “Ik
heb vandaag 3 keer de Mount Everest diotriminatoriseert”
Persoon 1: “MMMmmMMMM” (en een bevestigend knikje met het
hoofd)
Persoon 2: Fantastisk! (durft
geen vragen meer te stellen)
In eerste
instantie viel dit ons op bij personen die het bij nagenoeg iedere zin doen. Maar
op een gegeven moment valt het op dat iedereen het hier in meer of mindere mate
doet. Dus blijkbaar een onderdeel van de Noorse cultuur. Ik heb hier nog wat moeite mee om dit ook te doen, maar Maaike gaat zo goed met Noors dat we af en toe deze
gewoonte bij haar bespeuren.
“Førstkommende søndag er det et møte”
(eerstkomende zondag is er een bijeenkomst)
En na enige tijd zeggen
we: “vi snakkes neste søndag” (we spreken volgende zondag), waarbij er vragend naar ons wordt gekeken (de wenkbrauwen!!). “Neste
søndag er det ingenting” (volgende zondag is er niets). Waarbij wij weer
vragend kijken: “men du sa selv neste søndag” (maar je zei zelf volgende zondag).
“Nei, førstkommende søndag” (nee, eerstkomende zondag)
Hier zijn we toch
al een paar keren over gestruikeld nu. In Nederland gebruikten we het woord volgende
als eerstkomende, maar in Noorwegen komt neste na de førstkommende.
Ik vraag me af
hoeveel NederNoren bij de verkeerde halte zijn uitgestapt omdat de buschauffeur
zegt: Neste busholdeplas må du gå av….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten