Het blijft een mooi fenomeen: sneeuw. Het levert altijd mooie plaatjes op en sinds we wonen in Noorwegen begrijpen we ook dat het veel werk oplevert. En het werk neemt lineair toe met het oppervlak van het dak en de tuin. De sneeuwschuiver die ik voor mijn verjaardag heb gekregen is meteen een van de best gebruikte verjaardagscadeaus die ik ooit in mijn leven heb gekregen. Omgerekend hebben we er zo'n 20 ton met sneeuw mee verplaatst deze maanden
Maar, zoals gezegd, prachtige beelden onderweg. Zowel Marjolein als ik waren voor de zekerheid maar iets vroeger naar huis gegaan. We gaan er nog steeds van uit dat hoe langer het sneeuwt, hoe groter de kans dat we ergens onderweg stranden.
Niet dat het overigens ooit gebeurd is. We zijn tot nu toe altijd weggekomen met de auto en op plaats van bestemming aangekomen, maar het is best wel eens lastig geweest en we hebben ook de sneeuwschep een paar keer nodig gehad om met de auto op de weg te komen.
En als het echt moeilijk wordt, dan is er altijd 1 voertuig die blijft gaan...
Maar laten we ook weer niet helemaal idealiseren. In de sneeuw fietsen gaat prima, in principe is sneeuw niet glad. Maar de combinatie van sneeuw en pekel is als fietsen in mul zand...En fietsen op een weg met natte sneeuw is ronduit gevaarlijk. Niet zozeer vanwege kans op uitglijden, maar meer vanwege de auto's die zichtbaar minder gecontroleerd rond mij heen rijden. En met de fiets is mijn kreukelzone toch wel heel beperkt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten