Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

vrijdag 25 januari 2013

Ontzag en de vriezer ontdooien


Mijn fiets is met deze temperaturen (door enigszins laks onderhoud) een doortrapper geworden. Mijn hele freewheel zit vastgevroren. Zodra ik mijn benen stil houd, vreet mijn derailleur de ketting op. En dus moet ik gewoon blijven doortrappen totdat ik er ben en dan afstappen. Dat lukt aardig moet ik toegeven, al zit ik er nu echt wel aan te denken om mijn fiets eens te repareren. Maar dan wel op de zaak, want in het huis is het al weken 2 graden in de gang, wat nu niet echt uitnodigend is om eens lekker te gaan sleutelen (vandaar ook het achterstallige onderhoud).
Maar voor alle mensen die zich altijd al afvroegen waarom de tranen toch zo zout zijn: welnu, volgens mij ben ik ben erachter. Dan kun je bij -20 graden fietsen zonder dat je ogen bevriezen. Het traanvocht vormde overigens wel ijsbergjes in mijn wimpers, dus volgens mij is het niet heel aangenaam om verder dan 10km te fietsen. Op de zaak werd ik met enig ontzag binnen gehaald door mijn collega's die overigens wel vroegen of mijn auto kapot was en waarom ik niet gebeld had om mee te rijden. Ik heb gezegd dat het toch echt een vrijwillige tocht was, maar verder toegegeven dat -20 misschien iets te koud was voor een spijkerbroek.


Dit soort temperaturen heeft wel voordelen voor sommige huishoudelijke taken. De vriezer ontdooien gaat erg makkelijk. Men neme wat plastic dozen, zet alle spullen uit de vriezer hierin, plaatst deze buiten de voordeur en gaat de vriezer ontdoen van ijs. Katten zijn er nagenoeg niet, wolven zijn weliswaar in aantocht, maar volgens mij nog niet zuidelijker dan Oslo waargenomen en beren zitten ook nog een 800km hiervandaan. Dus na een uurtje konden alle spullen weer onaangetast de vriezer in.

Nog even de as uit de kachel weggegooid in het bos hier achter ons huis. Ik kon gewoon over de sneeuw heen lopen, zo hard is het inmiddels. Raar gevoel hoor, dat je een meter boven het maaiveld kan lopen.

Voor de rest vinden we het, net zoals de rest van de Noren, gewoon verrekte koud hier, al begint er wel enige gewenning plaats te vinden: vandaag is het "slechts" -8 en het voelt een soort warm aan...
En zoals Maaike al zei vandaag: over 55 dagen is het al lente. Maar goed, eerst nog even van de sneeuw genieten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten