Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

Ben, Marjolein, Femke en Maaike in Noorwegen

zaterdag 14 oktober 2017

Auto kopen tijdens overstroming

Aangezien onze auto inmiddels 9 jaar was en ondanks zijn 123.000 km volgens Noorse begrippen in zijn "jong volwassen jaren" beginnen de tekenen van ouderdom enigszins zichtbaar te worden. Een lampje blijft branden en helaas heb ik 2 jaar geleden de remmen in Nederland bij Profile laten vernieuwen die nu na 15.000 km veel slechter zijn dan de originele na 7 jaar / 105.000 km.


We hebben op internet wat gezocht en kwamen toch eigenlijk weer uit op eenzelfde type auto.
Zullen we wel of niet naar een garage gaan? Tweedehands kopen? Laatste keer met een auto leken de verkopers zo ongeinteresseerd. En ook als we op internet een prijs opvroegen, dan werd er gevraagd of je ook een lening of een verzekering wilde. Zouden we het kunnen omdraaien en naar onze bank gaan om een auto te kopen?

Er wonen al niet heel veel mensen in onze buurt, nog minder rijden de auto die we in onze hoofd hebben en nog minder wilde toevallig hun auto verkopen. We gaven onze zoekcriterea op in de Noorse marktplaats, en het resultaat was welgeteld 0 auto's in buurt. Hm...dan onze zoekcriterea maar iets verruimen. Het enige wat echt effect had was de afstand: 1 auto gevonden in Tromsø... of all places, een dikke 2000 km rijden.


Alsof je in Rotterdam een auto wilt kopen die in Zuid Spanje staat. Dat moest toch eenvoudiger kunnen dachten we. Misschien heeft een garage nog auto's die niet op internet te vinden zijn?

We hebben de stoute schoenen aangetrokken en zijn naar een Ford garage in de buurt geweest. Maar ook hier niet de auto van onze dromen. Degene die we aangeboden kregen hadden we zelf al gevonden via internet en afgekeurd vanwege de hoge kmstand.
Dan maar een voorstel laten maken voor een nieuwe auto. Dat leek een voordeel te hebben want dan konden we in ieder geval onze oude auto inruilen. Maar zelfs ondanks dat onze auto met 120.000 km voor Noorse begrippen "net had leren rijden" was uiteraard de inruilwaarde miniem en we moesten ook nog een inruilcontrole uitvoeren en kwam alles wat gevonden werd in mindering op deze schatting. Aangezien het EPS lampje bleef branden vreesde ik al dat met de Noorse uurtarieven we moesten bijbetalen om onze auto in te ruilen. Of we misschien ook een lening en een verzekering wilde...
Zouden de garages in Noorwegen meer aan leningen verdienen dat aan de auto zelf.

Maar toegegeven, het wat een gezellig gesprek en de verkoper leek oprecht geinteresseerd. We gingen er nog even over nadenken. We zouden in de loop van de komende week teruggebeld worden.

Eenmaal thuis: Back to the drawing board.
Gebruikt of nieuw. Wel een groot verschil, maar helemaal in Tromsø? We kunnen er een leuk uitje van maken, maar om daar te komen en weer terug te rijden betekende een kleine aanslag op onze vrije dagen (die al redelijk op waren dit jaar) en niet te vergeten het budget.
Nog wat zaken nagevraagd bij de verkoper in Tromsø en we werden het eens. De prijs lag voor 1 jaar oude auto behoorlijk lager dan een nieuwe  + bovendien hielden we onze eigen auto. Niet dat dat het doel was, maar we hoefden in ieder geval niet "bij te betalen" :-)
Verder was deze garage goed geoutilleerd om auto's te ontvangen en versturen. Dat moet waarschijnlijk ook wel, want in Tromsø wonen al niet veel mensen, en in de directe omgeving koopt men vermoedelijk liever een sneeuwscooter dan een auto. We kregen het transport gratis, de auto zou met vrachtwagen en trein naar Drammen verstuurd worden.
Van ons huis naar Drammen is nog altijd een kleine 300km, maar dat is nog te doen in 1 dag.
"Dus jullie willen de auto kopen?" vroeg de verkoper.
"Jazeker" zeiden we en zo hebben we ongezien en ongetest een wagen gekocht. Enkele van onze Noorse vrienden verklaarden ons voor gek en we konden ze niet geheel ongelijk geven, we vonden het ook wel spannend.

Het had in het weekend ontzettend veel en onophoudelijk geregend en de dag dat we de auto kochten werd gekenmerkt door de grootste overstroming in zuid Noorwegen sinds het begin van de metingen, Het niveau van de rivier Tovdalelva bereikte een hoogte wat werd gerekend tot eens per 500 jaar. En dat was indrukwekkend. Feitelijk hadden we een auto gekocht op een dag dat we zelf geen auto konden gebruiken: alle wegen uitgaand van ons huis waren binnen 4km geblokkeerd door overstromingen.

Op zondag waren de wegen al overstroomd.
Een deel van het museumerfstuk ligt onder water.
Op zondag had ik nog gevraagd hoe het stond op de zaak en of er hulp nodig was, maar er waren geen noemelijke problemen.

Op maandag was de enige mogelijkheid om op de zaak te komen "hoog blijven". Na een fietstocht van bijna een uur ben ik op de zaak behoorlijk geschrokken. Men had de hele nacht gewerkt om het water tegen te houden en had besloten een aantal mensen niet te bellen omdat die voor de tweede aanval ingezet kon worden. Op het moment dat ik kwam waren er vele pompen op volle kracht bezig om de kelders met alle apparatuur droog te houden. Stutten moesten de vloer tegenhouden omdat deze enorm aan het opbollen was door de waterdruk van beneden

De rivier, normaal ca 1 meter diep staat hier 2.4 meter hoger dan normaal


De deur naar onze voorraad stond nog maar net droog en was aan de binnenzijde al volledig gebarricadeerd met zandzakken
 buiten het fietsenhok waar ik normaal gesproken aankom stond een meter water

In de kantine en omkleedruimte stond 1.20 meter water. Allerlei voorwerpen drijven voorbij, het is kil en koud.

Dat werd me een weekje wel. Grote problemen voor aan en afvoer voor de fabriek, maar ondanks dat het water letterlijk aan onze lippen stond, ging de productie door. Het water was uiteindelijk gestegen tot 1 cm onder "shutdown" niveau (na shutdown kost het weken om weer op te starten) en ging toen gelukkig dalen. Hier zijn we door het oog van de naald gekropen. Het opruimen gaat nog vele weken duren

Terug naar de auto: inmiddels was het idee gerijpt om met de fiets de auto te halen. Ik had een paar maal rond de 100km op een dag gefietst in Noorwegen, maar dit was 2 x 140 en bij voorkeur de eerste dag aanzienlijk meer dan de tweede dag omdat ik voor 15:00 moest aankomen.
Vertrek op dag 1 rond 7:45
Brug bij Åmli op 67 km, nog helemaal fris

Fraaie waterval richting Gjerstad
De eerste dag eindigt om 19:00 in Skien (191 km).
Dag 2 rond 8:00 is het koud Skien uit

De uiteindelijke beloning voor het klimmen ligt altijd in de uitzichten op de toppen

De tweede dag eindigt om 14:00 in Drammen op 91 km

Dat was me wel een onvergetelijke rit. Google MAPS rekent met een gemiddelde van 16 km / uur en ik kwam gemiddeld ook niet heel veel sneller, 
De eerste 80 km verliep redelijk "vlak" langs de TovdalElva , maar hierna ging het over de heuvels en de vele korte stijgingen en daling maken de route behoorlijk pittig. 
Bovendien is het verkeer in zuid Noorwegen rustig, maar rond Skien en Drammen is heuvelopwaarts fietsen zeer onprettig met vrachtwagens en campers achter en naast je. En met een graad of 5 zijn afdalingen met 50km / uur ook niet heel plezierig.


De inspanning was een tweedaagse fietstocht in het rood en in 4 uur met de auto terug in het blauw

En het resultaat: de auto uit Tromsø
En de garagedealer uit de buurt? Die moet nog terugbellen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten