Maar helaas, het regent opnieuw en het is 4 graden buiten
Dat doet de oprit trouwens niet goed. Dat was al een ijsbaan en momenteel is het zo'n spiegel dat Sven Kramer met twee vingers in zijn neus een willekeurig wereldrecord hierop zou kunnen breken, terwijl wij alleen maar ledematen breken. En daar kan mijn sneeuwfrees natuurlijk weer helemaal niets mee, maar dat mag de pret niet drukken.
Gisteravond zaten we op de bank, komt er een plaat sneeuw van het dak naar beneden. Dat heet hier een "takras". Dat hebben we nu al een paar keer meegemaakt, dus we weten inmiddels wat we horen, maar we schrikken ons nog steeds wild.
Ik kan het geluid alleen maar beschrijven als het ontploffen van huis van de buren, het hele huis schudt, je voelt de trilling in je buik, dat houdt een 3 seconden aan en hierna is het plotseling totaal stil. En dat is het grote verschil, want bij een ontploffing verwacht je nog vele seconden met vallend hout ed.
We hebben geinspecteerd waar dit was, dit bleek aan de keukenkant van het dak, het deel wat gescheiden is van de rest door een dakkapel.
Vanochtend om 6:05 word ik wakker en ik hoor dat het nog steeds dooit. Wij slapen onder het andere deel van het dak waar de sneeuw nog wel lag, en ik dacht nog... "Engelse poep" (shit)... daar ligt de sneeuw nog op.
Dat duurde niet lang. Opnieuw een enorme knal (wat niet het huis van de buren kon zijn want dat was gisteravond al ontploft) Enfin, ook deze plak sneeuw is in de tuin beland en Marjolein zat klaarwakker rechtop in bed... Pfoeiiiii. "Goede morgen. Kopje koffie schat??"
De school van Maaike heeft een uitwisselingsproject en wij krijgen een meisje uit Frankrijk een week te logeren. We verwachtte dat dit een uitwisselingsproject was, maar welke "voordelen" dit heeft voor Maaike is ons tot op heden volstrekt onduidelijk, want het is nu niet zo dat Maaike naar het buitenland kan. Gelukkig sprak ik vorige week donderdag nog een andere vader die er eveneens NIETS van begreep. En hij was Noors, dus het ligt niet aan ons. Maar de Franse dame is welkom hoor, we zullen haar verwennen met Nederlandse kaas...
Met mijn Franse kennis kan ik net wijn, brood en kaas kopen (du vin, du pain, du boursin), ik ben van de generatie die na 2 jaar Franse les op de middelbare school feitelijk niets nuttigs geleerd had. Toen was het nog belangrijk te leren wat een schoorsteen was (we woonden op eeen flat), dat mijn papa een pijp rookte (wat mijn papa echt niet deed), wat de kat allemaal voor leuks deed met de gordijnen (ik vind een kat dan al helemaal niet leuk) en wat een stropdas was (die mijn papa al HELEMAAL niet gebruikte).
Maar het is een project in het kader van de Duitse taal dus ik denk dat communicatie wel goed gaat komen.
Van het weekend hebben we nog op de langlauflatten gestaan. Hemelsbreed een paar km van ons huis is een loipe en hier hebben we zowaar een tocht gedaan van 10km (voor de gemiddelde Noor een peuleschil, voor ons toch wel 2 uurtjes werken)
Maar dan beseffen we toch wel weer dat de natuur mooi is hier.
Gisteren toch maar een "zwaar" besluit genomen. Ons 9 jaar oud Fiat Pandatje, van eerste eigenaar, heeft (bijna) altijd binnen gestaan, gaan we toch maar verkopen. Soms heb je van die aankopen die gewoon goed zijn en de Panda viel zeker onder deze categorie. Nooit problemen en een heerlijk autotje. Het is de auto die we het langst in bezit hebben gehad, en hij heeft maar 1 probleem... Hij staat nog altijd op Nederlands kenteken.
Iemand geinteresseerd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten