Volgens onze buren werd de ijscowagen vorig jaar bestuurd door een erg snelle Harry. Hij klingelde dat hij er was en voordat ze geld hadden kunnen pakken reed hij alweer 400m verderop. De nieuwe man heeft een andere insteek en komt bij de mensen thuis. Hij klingelde en reed zo onze tuin in om te keren. Helaas voor de man was de sneeuw nog maar enkele dagen weg hier en is de hele tuin nog een groot moeras. Ik heb eerst nog geprobeerd de wagen te trekken met onze ford, maar die begon ook al zijn voorwielen in te graven.
Gelukkig was daar weer de buurman Harald. Hoe we hier kunnen overleven zonder buurman met tractor zou ik niet weten. We hebben allebei een ijsje verdiend, ik een waterijsje (ik had duidelijk niets gepresteerd) en de buurman een soort magnum. Verschil moet er wezen...
Inmiddels begint de sneeuwmassa nu duidelijk te wijken voor de zon. De eerste sneeuwklokjes waren al dwars door de sneeuw gepriemd, die konden niet meer wachten. Dit in tegenstelling tot een bollenmand die we van de winter buiten hadden laten staan. Deze heeft nu toch echt wel enkele weken warmte gehad, maar vertoont geen teken van leven. We hadden een paar keer geprobeerd om de mand naar binnen te halen, maar deze zat met de voet vastgevroren in 10cm dik ijs. Meerdere weken met -10 tot -20 lijken ze dus toch niet te kunnen overleven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten