Dat we met ons huisje op het koudste plaatsje staan is af en toe wel erg duidelijk:
Vandaag belde Maaike dat ze ziek was uitgestapt uit de bus. Ik was net volledig ondergesneeuwd van mijn fiets gestapt en kon nagenoeg direkt weer op de fiets springen om haar op te zoeken en naar huis te brengen. Op zo'n moment mis je wel een auto, maar het ging allemaal verder wel goed.
Verder was het in de nacht van maandag op dinsdag aan het regenen terwijl het toch echt onder 0 was. De auto stond bij het huis geparkeerd en aangezien we in een klein dalletje wonen, moesten we 's ochtends omhoog rijden. Eerst hebben we dit geprobeerd over de weg, maar halverwege de heuvel kwamen we, ondanks onze winterbanden, tot stilstand. We konden alleen maar achteruit door de bocht terug gl(r)ijden en in de wetenschap dat de remmen geen enkel effekt meer hadden was dat best wel spannend. Toen maar via de tweede weg geprobeerd ons dal uit te komen. Dit is een zogeheten "grusveg", harde modder, deze weg is nog steiler, maar hier hingen wat bomen over de weg waardoor de vorst wat minder effect had. Deze weg lukte gelukkig. De avonden hierna hebben we de auto voor de zekerheid maar boven naast de weg geparkeerd en zijn we 's ochtends met spikes onder de schoenen naar boven gelopen.
Femke is nu bijna 2 weken hier en is druk bezig met haar examens. Dat houdt in dat mijn kennis omtrent wis- en natuurkunde af en toe weer danig op de proef wordt gesteld. Wat is rood groen, leeft 15 cm onder de grond en vreet stenen. Het rood-groene stenenvretertje.
Als een steen van 2 kilo zonder beginsnelheid van een berg van 1 km hoogte afvalt, hoe diep zakt ie dan in de grond weg? 15 cm, want daar leeft het roodgroene stenenvretertje. Ja, mijn kennis is nog niet helemaal weggezakt.
Maar Femke doet ook af en toe praktijktesten. Stel je steekt een houtkachel aan met een gasaansteker, wat gebeurt er dan als je deze op de kachel legt en vergeet:
1) niets
2) ik denk niets
3) misschien toch iets
Geen opmerkingen:
Een reactie posten