Noorse Boeken

De Noren vinden de jachtperiode met name erg gezellig, dus de gesprekken in de kantine met jacht als onderwerp begrijp ik nog niet altijd, maar afgelopen vrijdag ging het gesprek over boeken, en om preciezer te zijn: Jo Nesbø en zijn creatie Harry Hole. En hierover kon ik ook het een en ander meepraten, tenslotte heb ik op 1 na AL zijn boeken gelezen, en zelfs de laatste "Gjenferd". På Norsk? vroegen mijn collega's. Ja, in het Noors. De enige die ik nog niet heb gelezen is het derde kinderboek van de serie dokter Doktor Proktor. Kinderboeken? Ja, hiermee ben ik begonnen, GFT, Mathilda, enzovoort. Het eerste Doktor Proktor prompepulver was erg leuk en daarom, misschien niet helemaal nodig mee voor de taal, ben ik onlangs toch begonnen in het tweede kinderboek van Jo. " Tidsbadekar" ging over allerlei zaken in de historie die werden bepaald door de aanwezigheid van de hoofdpersonen Bulle en of Lise. Erg leuk te lezen dat bijvoorbeeld een onbekende fietser de tour de France had opgegeven, maar dat het uiteindelijk dankzij Bulle was dat Eddy Merckx alsnog als eerste over de streep kwam en zijn carrière voortzette als fietser. En dat de slag bij Waterloo helemaal niet verloren was door Napoleon, maar dat ze met zijn allen gewoon naar huis zijn gegaan, moe van al het strijden. Geweldig dat er mensen zijn die dit kunnen verzinnen.

Maar inmiddels heb ik op aanraden van Mar de serie van Stieg Larsson gelezen en eerlijk is eerlijk, het is me een goede serie. En als je me 2 jaar geleden had gezegd dat ik ooit een boek van 700 pagina's zou lezen, dan had ik waarschijnlijk gelachen, maar ik heb er 3 in ca een maand uitgelezen.

Erg goed geschreven een aanrader voor mensen die van crimes en conspiracy theory houden.

Maar nu? Jo Nesbø is uitgelezen, Stieg Larsson is uitgelezen, nu eens kijken welke schrijver mijn volgende favoriet wordt. Ik probeer het nog een beetje te houden in de Scandinavische talen en in de stijl van de twee voorgaande, iemand een idee?

Cold repair en fårikål

Het is alweer een tijd geleden sinds mijn laatste blog... maar er is intussen ontzettend veel gebeurd. Met onze zaak zijn we na de cold repair inmiddels weer opgestart en dat was een paar weken flink aanpoten. 

De oven is opnieuw opgebouwd, externe branders zijn aangezet om de temperatuur langzaam in enkele dagen tot een paar honderd graden op te warmen en hierna zijn de eigen branders aangezet. Bij een temparatuur van over de 1000 graden zijn de grondstoffen in de oven gepompt en enkele dagen later loopt het dan uiteindelijk het vloeibare glas bij de productie eruit.

Hierna is het eigenlijk eerst gewoon aftappen omdat het eerste deel van het glas veel gruis / afval bevat van de nieuwbouw. Na enkele dagen aftappen kwam de productie in gang, eerst produceren we grof materiaal. En momenteel zijn we aan het overstappen naar fijnere productie. 

Mijn bijdrage bestond uit het opstarten van alle productiepunten met het juiste product en de juiste instellingen, iets waarvoor ik in de aanlopende weken een database heb ontwikkeld die ons hierin enorm heeft ondersteund. Waar ik voorheen iedere dag een dag voorbereiding voor nodig zou hebben gehad (met veel foutkans en weinig flexibiliteit), kost me nu slechts een kwartier met eigenlijk 0 foutkans en een hoge mate van flexibiliteit. De planning is namelijk 3x volledig veranderd, iets wat me nu geen enkele moeite kostte om mee te veranderen. Lean manufacturing dus. En zo zijn er nog vele zaken te verbeteren bij ons.

Op het sociale vlak ben ik zojuist naar het gezamenlijke diner geweest van alle vrijwilligers van het museum. Op het menu stonden fårikål en riskrem. Nu ben ik zelf niet zo'n liefhebber van schapevlees, maar dit was lamsvlees, in ieder geval traditioneel Noors, bijna nationaal gerecht. En voor mij altijd weer spannend om iets nieuws te proberen. 

Enorme pannen kwamen op tafel met een soort gekookt lamsvlees en kool. 

Dit wordt gegeten met hele aardappelen. De eerste aanblik laat zich vergelijken met het eten wat de defensie de recruten voorschotelt op de eerste kennismakingsdag, maar eerlijk is eerlijk, het smaakte verre van verkeerd. Ik heb zelfs nog een bord genomen.

Hierna was er riskrem (de naam zegt het al, gekookte rijst in een soort creme) met hierover een saus van rode vruchten. En daar mag je me altijd voor wakker maken. Hierna nog ijs toe en toen stond mijn broeksriem op springen

De avond werd afgesloten met wat Noorse grappen en muziek, iets waarbij mijn Noorse "kunskapen" toch nog duidelijk tekort schieten. Soms staan er mensen te praten waarbij ik me nog steeds afvraag of ze Noors praten of niet. Maar de rest verstond de persoon, dus het zal wel een zwaar dialect zijn.

Van de 10 grappen kon ik er 1 meelachen en de Noorse muziek heb ik maar helemaal aan me voorbij laten gaan.

Maar goed, zeker een geslaagde avond